(1926-1984) Francuski filozof, pisarz, aktywista polityczny i społeczny. Myśliciel żywego słowa, intelektualista zaangażowany, profesor College de France, a wcześniej wykładowca na uniwersytetach w Lille, Clermont-Ferrand, także w Tunezji, Szwecji, Japonii, Stanach Zjednoczonych. W latach 1958-59 dyrektor w Centrum Cywilizacji Francuskiej na Uniwersytecie Warszawskim, objeżdżając Polskę „od Krakowa po Gdańsk” z wykładami, w trakcie których miał […]
(1915-1980) Francuski semiolog, lingwista, strukturalista i poststrukturalista, prekursor postmodernizmu. Autor takich prac jak „Przyjemność tekstu”, „Mitologie”, „Imperium znaków”, „S/Z”, „Fragmenty dyskursu miłosnego”, „Neutrum”, „Światło obrazu”, „Dziennik żałobny”. Swoje krytyczne pisanie rozpoczął jako autor w lewicowym czasopiśmie paryskim „Combat” – na podstawie tych doświadczeń w 1953 roku powstało jego pierwsze poważne dzieło „Stopień zero pisania”. Pisywał
(…) to, co we właściwym sensie nazywamy ideałami, wielkie reprezentacje popędowe bądź to indywidualnego, bądź społecznego życia, zawierają nieskończoność wymogów, których spełnianie musiałoby prowadzić do śmierci, gdybyśmy ich zawczasu nie potraktowali niezupełnie autentycznie.
Musil: polityka, kapitalizm, egoizm, miłość i poezja Read More »
Dzisiejsze ruchy wolnościowe (…) potrzebują moralności, ale nie udaje im się znaleźć innej niż zbudowana na podstawie naukowego poznania ja, pragnienia, nieświadomości etc. Frapuje mnie to podobieństwo sytuacji ludzi antyku i naszej własnej.
Michel Foucault o polityce, przyjemności, pragnieniu i etyce Read More »
Cała ta refleksja, cała filozofia miłości do chłopców, wszystkie te praktyki „zalotów”, jakie w związku z nimi rozwijano — a które kończyły się konkluzją: „Na bogów, nie traktujcie chłopca, jak traktujecie kobietę!” — dowodzą, że w gruncie rzeczy Grecy nie mogli włączyć tej praktyki we własne społeczne „ja”.
Foucault: dlaczego antyk nie był złotym wiekiem — i co on nam, jednak, może dać Read More »