Pierwszy polski przekład Przemiany Kafki na język śląski.
***
Ôńskiygo razu Gregor Samsa ôbudziōł sie ze srogich marōw i ôboczōł, iże sie zmienioł w masarnego chroboka. Leżoł na puklu twordym choby pancyrz, a jak podniōs trocha gowa, to uwidzioł swōj krōngły, brōnzowy, podzielōny ringami choby łuki bas, z kerego sztepdeka ślatuje drap. Mocka nogōw, patrzōnc na to, jake były wcześnij, blank cieńkie choby nudle, blikały mu bezradnie przed ślepiami.
„Co je zy mnōm louz?” – myśloł. To niy ma nocno mara. Jego izba, richtich jego, ino trocha mało izba ôd człowiyka, durś se spokojnie bōł postrzōd sztyrych ścian, kere dobrze znoł. Nad stołym, na kerym rozpościyrała sie kolekcyjo tekstylnych toworōw – Samsa boł kōmiwojażyr – wisoł ôbroz, kery sōm nieskorzyj wyciōngnoł z ilustrowanygo magazinu i wrazioł do eleganckiyj, złotyj rōmy. Ōbroz ukazywoł niyjako frela we futrzanyj czopce i we boa. Siydziała sztryng, a ciynżko, futrzano mufka, w keryj cołkie jeji przedramie sie kryło, trzimała przed widzōma.
