Sto osiemdziesiąt dni. Sześć miesięcy. To czas, którego potrzeba na wyhodowanie świni. To czas między jej narodzinami a śmiercią w rzeźni. To też czas, którego potrzeba, aby życie głównego bohatera diametralnie się odmieniło. Kiedy Martin Enders zgadza się wyjechać na farmę przemysłową na potrzeby swojej pracy uniwersyteckiej, nie wyobraża sobie, że bieg jego życia zostanie wywrócony do góry nogami. Piętnaście tysięcy zwierząt i ich opiekunowie, piętnaście tysięcy skazanych i ich kaci. Pośród nich Camélia, pracownik, który zdradza mu tajemnice hodowli, z którym Martin nawiązuje przyjacielską więź. To także opowieść o przyjaźni dwóch mężczyzn, których wszystko wydaje się dzielić, ale także o ich relacji ze zwierzętami. To poprzez losy tej dwójki bohaterów prowadzi nas Isabelle Sorente i zmusza do dostrzeżenia tego, czego świat z zewnątrz zdaje się nie zauważać: bestialstwa społeczeństwa skazanego na zapomnienie o swoim człowieczeństwie z jednego powodu – by się wyżywić. W jej opowieści, w potępieniu systemu hodowli, który odkrywa najciemniejszą, najbrutalniejszą i najbardziej haniebną stronę człowieka nie ma patosu. Autorka stawia wiele pytań na temat kondycji współczesnego człowieka i przenosi nas w mroczne rejony, gdzie podnoszą się głosy tych istot, które pozbawione są mowy. Po lekturze jej opowieści nie będziemy mogli już powiedzieć, że nie zdawaliśmy sobie z tego wszystkiego sprawy…
***
Isabelle Sorente (ur. 11 września 1972 w Marsylii) francuska pisarka, eseistka i reżyserka teatralna. Od najmłodszych lat jej pasją były matematyka i nauki ścisłe. Edukację pobierała w prestiżowej École Polytechnique, a później dołączyła do Korpusu Lotnictwa Cywilnego, zdobywając licencję pilota i próbując swoich sił w akrobacjach powietrznych. Mimo zdolności naukowych Isabelle nie zapomniała o swojej miłości do sztuki. Prowadziła równolegle zajęcia teatralne, rozwijając talent i umiejętności w renomowanych instytucjach kulturalnych, takich jak Teatr Lucernaire czy Szkoła Aktorska Cours Florent. To właśnie tam zaczęła pisać i reżyserować swoje pierwsze sztuki. Jej debiut literacki, powieść zatytułowana po prostu L, wydana w 2001 r. przyniosła jej rozgłos i uznanie. Autorka poświęca w niej uwagę tematowi uzależnień i infantylizacji kobiet w konformistycznym społeczeństwie. W 2015 r. wydała powieść La Faille, która opisuje nie tylko toksyczną relację miłosną, ale także manipulację jako rodzaj dominującego zła współczesnych czasów. W 2020 r. opublikowała autofikcję Le complexe de la sorcière. Książka 180 dni, która ukazała się w 2013 r., jest opowieścią opartą na prawdziwych wydarzeniach i odsłania przed czytelnikami mroczny świat hodowli przemysłowej, ukazując katastrofalne w skutkach zbijanie miliardów zwierząt, przeznaczonych rokrocznie na ludzkie stoły. Sorente jest także eseistką, która bada granice racjonalności w zglobalizowanym świecie oraz propaguje wartość współczucia i wolności. Jej eseje, takie jak Addiction Générale czy La femme qui rit analizują współczesne zjawiska i tematy związane z płcią. Jest także dramatopisarką. Sztuka Hard Copy to czarna komedia poświęcona tematowi mobbingu w miejscu pracy, która od czasu publikacji w 2001 r., była wystawiana na deskach wielu teatrów na świecie. W 2008 r. współzałożyła czasopismo „Ravages”, jest także fundatorką magazynu „Blast”. Jej twórczość jest fascynującym połączeniem nauki, sztuki i nieustających rozważań dotyczących bolączek i problemów współczesnego świata.
***
Cet ouvrage, publié dans le cadre du Programme d’aide à la publication Boy-Żeleński, a bénéficié du soutien de l’Institut français de Pologne.
Książkę wydano dzięki dofinansowaniu Instytutu Francuskiego w Polsce w ramach Programu Wsparcia Wydawniczego Boy-Żeleński.
