10 lipca 1871: rodzi się w Paryżu Marcel Proust, syn doktora Adriana Prousta (1834-1903) i Joanny Weil (1849-1905).
1873 – 24 maja: rodzi się Robert Proust, brat Marcela.
1879 – Adrian Proust zostaje wybrany na członka Akademii Medycznej.
1881 – Wiosna: pierwszy atak astmy po powrocie Marcela ze spaceru po Lasku Bulońskim.
1882 – Proust zostaje zapisany do Liceum Fontanes (które w następnym roku zmieni nazwę na liceum Condorcet).
1884 – Wakacje w Houlgate.
1885 – Pobyt w Salies-de-Béarn.
1886 – Ostatni pobyt w Illiers, u ciotki od strony ojca.
1887 – Listopad: wraz z Robertem Dreyfusem, Danielem Halévym, Abelem Desjardins’em i innymi kolegami z Condorcet, zaczyna redagować czasopismo Le Lundi, a po nim Revue de seconde.
1888 – Październik: na zajęciach z filozofii w Liceum Condorcet, w klasie Alfonsa Darlu, Proust, wraz z kilkoma kolegami redaguje Revue verte, potem Revue lilas.
1889 – 15 lipca: Proust zyskuje tytuł bachelier ès lettres. Sierpień: wakacje w Ostendzie. Październik: zostaje przedstawiony Anatolowi France’owi. Jest gościem w salonie pani Strauss. Listopad: odbywa rok służby wojskowej w Orleanie.
1890 – Listopad: zwolniony ze służby wojskowej, zapisał się na wydział Prawa i do École Libre des Sciences Politiques, w której uczęszczał na kursy Paula Desjardins, Anatola Leroy-Beaulieu, Alberta Sorela.
1891 – Luty: opublikował swoje pierwsze teksty w Le Mensuel. Wrzesień, październik: wakacje w Cabourg i Trouville. W tym roku spotyka Jacques-Émile Blanche i Oscara Wilde’a.
1892 – Marzec: założenie pisma Le Banquet przez Jacquesa Bizeta, Roberta Dreyfusa, Horacego Finaly, Fernanda Gregh’a, Daniela Halévy’ego, Louisa de La Salle i Prousta. Sierpień: pobyt w Trouville, gdzie napisał Wiolandę lub światowość oraz Morze.
1893 – Styczeń: Proust napisał „Efemeryczne… smutki”. Marzec: Le Banquet przestaje się ukazywać a wydający go koledzy dołączają do La Revue blanche. Proust zyskuje tytuł bachelier en droit. 13 kwietnia u Madeleine Lemaire Proust poznaje Roberta de Montesquiou. Lipiec: redaguje Obojętnego. Sierpień: pobyt w Saint-Moritz. Pisał Melancholiczną wilegiaturę pani de Breyves; z Gregh’iem, La Salle’em i Halévy’m, napisał kilka stron powieści. Ukończył Marzenie. Wrzesień: tygodniowy pobyt w Évian, gdzie napisał Realną obecność, potem w Trouville aż do końca miesiąca. Październik: śmierć Willie’ego Heath, któremu zadedykuje Rozkosze i dni. Proust otrzymuje licencjat z prawa (licence en droit). Listopad: Madeleine Lemaire zgadza się zilustrować książkę, którą przygotowuje Proust.
1894 – Maj: Proust poznaje Reynaldo Hahna. Lipiec: redaguje swoją dedykację dla Williego Heath’a. Sierpień: pobyt w Réveillon w Marne, u Madeleine Lemaire, z Reynaldo Hahnem. Pisze Melomanię Bouvarda i Pécucheta. Wrzesień: pobyt w Trouville, gdzie zaczyna pisać Śmierć Baltazara Silvande, pisze Sonatę Claire de Lune i Jak w świetle księżyca (Comme à la lumière de la lune). Podczas jesieni kończy Wyznania młodej dziewczyny.
1895 – Na wiosnę pisze Obiad w mieście oraz Spacer. W marcu uzyskuje licencjat z literatury (licence ès lettres) i odwiedza wiele salonów. W czerwcu rozpoczyna pracę w Bibliothèque Mazarine. W lipcu spędza wakacje w Kreuznach (Nadrenia) ze swoją matką. Sierpień i wrzesień spędza z Reynaldo Hahnem na wakacjach w Dieppe, gdzie redagował Runo leśne, w Belle-Îlle i w Beg-Meil. Napisał Portrety kompozytorów i rozpoczął redakcję Jana Santeuila. Koniec października: nowy pobyt w Réveillon, gdzie napisał Kasztanowce.
1896 – 12 czerwca: publikacja Przyjemności i dni.
1897 – 6 lutego: Proust pojedynkuje się z Jeanem Lorrainem.
1898 – Afera Dreyfusa, w której Proust broni Dreyfusa.
1899 – Proust porzuca Jana Santeuila, aby zając się dziełami Johna Ruskina.
1900 – Publikuje różne studia o Ruskinie, który właśnie umarł. Dwa pobyty w Wenecji.
1901 – Kończy swoje tłumaczenie Biblii z Amiens Ruskina.
1902 – Powraca do pisania Jana Santeuila.
1903 – Inauguruje w Le Figaro serię kronik światowych. 26 listopada umiera ojciec Prousta.
1904 – Publikacja w Mercure de France Biblii z Amiens, z ważnym wstępem Prousta.
1905 – 26 września: umiera matka Prousta.
1906 – Publikacja w Mercure de France Sezamu i lilii Johna Ruskina, przetłumaczonego przez Prousta.
1907 – Dwa ważne artykuły opublikowane w Le Figaro: Sentiment filiaux d’un parricide i Impression de route en automobile.
1908 – Proust publikuje w Le Figaro serię pastiszy o aferze Lemoine’a. Zaczyna pisać powieść, potem wielki esej Przeciwko Sainte-Beuve’owi.
1909-1912 – Proust pracuje nad swoją powieścią.
1913 – Publikacja W stronę Swanna u Bernarda Grasseta.
1914-1918 – Podczas całej wojny Proust rozwija swoją powieść nie opuszczając Paryża.
1916 – Wydawnictwo Nouvelle revue française proponuje mu opublikowanie kolejnych części jego dzieła.
1919 – Pastiches et Mélanges i W cieniu zakwitających dziewcząt. Za to drugie dzieło Proust otrzymuje nagrodę Goncourtów.
1920 – Strona Guermantes I.
1921 – Strona Guermantes II oraz Sodoma i Gomora I.
1922 – Sodoma i Gomora II. 18 listopada: Proust umiera na zapalenie płuc.
1923 – Uwięziona.
1924 – pierwsza reedycja Rozkoszy i dni, w wydawnictwie Nouvelle Revue française.
1925 – Nie ma Albertyny.
1927 – Czas odnaleziony.